श्री गजानन महाराज स्तोत्र हे सर्वाद्या सर्वशक्ती | हे जगदोद्वारा जगत्पति | साहय व्हावें सत्वरगति | या लेकराकारणें ||१|| जे जे काही ब्रम्हांडात | तें तें तुझें रुप सत्य | तुक्यापुढें नाहीं खचित | कोणाचीही प्रतिष्ठा ||२|| तूं निरंजन निराकार | तूंच अवधूत दिगंबर | साकाररुप सर्वेश्र्वर | विश्र्वनाथ तूंच की ||३|| जे जे काही म्हणावें | तें तें तुझे रुप बरवें | दासगणूस आतां पावे | हीच आहे याचना ||४|| तूंच काशी विश्र्वेश्वर | सोमनाथ बद्रीकेदार | महंकाल तेवि ओंकार | तूंच की रे त्र्यंबकेश्र्वरा ||५|| भीमाशंकरा मल्लिकार्जुन | नागनाथ पार्वतीरमण | श्रीघृणेश्वर म्हणून | वेरुळगांवी तूंच की ||६|| तूंच परळी वैजनाथ | निधीतटाला तूंच स्थित | रामेश्वर पार्वतीकांत | सर्व संकट निवारता ||७|| हे कृपार्णवा नारायणा| महाविष्णो आनंदधना | हे शेषशायी परिपूर्णा | नरहरि वामना रघुपते ||८|| तूं वृंदावनीं श्रीहरी | तूं पांडुरंग पंढरपुरीं | व्यंकटेश तूं गिरीवरीं | पुरीमाजीं जगन्नाथे ||९|| द्वारेसी नंदनंदन | नाम देती तुजकारण | जैसे भक्तांचें इच्छील मन | तैसे तुज ठरविती ||१०|| आता हे चंद्रभागातटविहारा | या गजाननस्तोत्रा साहय करा | हेंच मागें पसरुनि पदा | तुज विठठले दासगणू ||११|| गजानन जे स्वरुप कांही | तें तुक्याविण वेगळे नाही | दत्त भैरव मार्तड तेही | रुपें तुझीच अधोक्षजा ||१२|| या सर्व स्वरुपांकारण | आदरे मी करी वंदन | माझे त्रिताप करा हरण | हेंच आहे मागणे ||१३|| हें महालक्ष्मी कुलदेवते | कृपाकटाक्षें लेकरातें | पाही दासगणूतें | हीच तुजला प्रार्थना ||१४|| आतां श्रीशंकराचार्य गुरुवर | तेवी नाथ मच्छिंदर निवृत्तीदास ज्ञानेश्वर | समर्थ सज्जनगडीचे ||१५|| हे तुकारामा महासंता | तुजलागी दंडवता | करितों होई मला त्राता | नाहीं ऐसे म्हणूं नका ||१६|| हे शिडी।कर बाबासाई | लेकरांसाठी धांव घेई । वामनशास्त्री माझे आई | माझी उपेक्षा करुं नका ||१७|| हे शेगांवीच्या गजानना | महासंत्ता आनंदघना | तुला येऊं दे काहीं करुणा | या अजाण दासगणुची ||१८|| तुम्हां सर्वा प्रार्थून | स्तोत्र करितो हे लेखन | माक्या चित्तीं म्हणून | वास आपण करावा ||१९|| जे जे तुम्ही वदवाल कांही | तेंच लिहीन कागदीं पाहीं | स्वतंत्रता मलजा नाही | मी पोषणा तुमचना असें ||२०|| माघमांसीं सप्तमीस | वद्यपक्षीं शेगांवात | तुम्ही प्रगटला पुण्यपुरुष | पंथाचिया माझारी ||२१|| उष्टया पत्रावळी शोधन | तुम्ही केल्या म्हणून | मिळालें की नामभिमान | पिसा पिसा ऐसें तुम्हा ||२२|| उगी न वाढावी महती | म्हणून ऐसी केली कृती | तुम्ही साच गुरुमूर्ती | लपून बसाया कारणे ||२३|| परि विचारवंत जे ज्ञानी | तें तुम्हालागी पाहुनी | भ्रमा हातफळी देऊनी | पाय तुमचे वंदितात ||२४|| बंकटलाल दामोदर | हे दोघे चतुर नर | भ्रमातें सारुन दूर | शरण आले तुम्हांला ||२५|| बंकटलालाचें सदनास | तुम्ही राहिला कांही दिवस | तेथे जानराव देशमुखास | मरत असतां वांचविले ||२६|| केवळ पाजुनियां तिर्था | आपुल्या पदींचे समर्था | तुजलागी दंडवता | असो आमुचा बरचेवर ||२७|| तुझीया लिलानिधीचा | नच लागे पार साचा | टिटवींने सागाराचा अंत कसा घेववेल ? ||२८|| पितांबरा देऊनी भोपळा | नाल्यास तुम्ही पाठविला | जल तें हो आणविण्यांला | तहान लागली म्हणून ||२९|| पितांबरासी बजाविलें | ओंजळीनें पाणी भले | न पाहिजेतुंवा भरले | या माझिया भोपळयांत ||३०|| जलांत तुंबा बुडवावा | जलें पूर्ण भरुन घ्यावा | आणि तोच मला आणून द्यावा | यांत अंतर करुं नको ||३१|| तुंबा बुडेल ऐंसे पाणी | नव्हते नाल्यालागुनी | विश्र्वास ठेवलोनिया वचनीं | ऐसे केलें पितांबरे ||३२|| नाल्याचिया जलास | तुंबा तो लावितां सरसी | आपोआप त्या ठायासी | भव्य खांच पडली की ||३३|| तुंबा त्यांत भरत आला | ऐशी तुझी अगाध लिला | ती साच वर्णण्याला | शेषही थकेल वाटते ||३४|| सोमवारी प्रदोषांसी | बंकटलालच्या सदनरासी | भाविकां आपण व्योमकेशी | दिसतसां महाराजा ||३५|| यात नवल ना तिळभर | कां की तूंच शंकर रमावर | हे जेवढे चराचर | तेवढे तुम्हींच आहात की ||३६|| तुझे स्वरुप यथातथ्य | मानवासी नाहीं कळत | म्हणून पडती भ्रमांत | मायावधहोऊनी ||३७|| प्रातः कालाचे वेळीं | संपली होती दिवासही | जानकीराम देईना मुळीं | विस्तव तुमच्या चिलमिस ||३८|| जानकीराम सोनार बागेसरीचा वैश्र्वानर | द्यावयासी कुरकुर | करुं लागला असे की ||३९|| तें अंतज्ञानी जाणून | कौतुक दाविले करुन | चिलीम विस्तवांवाचून | पेटूनिया दाविली ||४०|| सोनार विस्तव देण्यांला | नाहीं ऐसे वदला| म्हणूनिया येता झाला | राग भगवंताकारणें ||४१|| चिंचवणे ते सोनाराचें | नासलें अक्षय तृतीयेचें | प्राणघातक किंडयांचे | झालें त्यांत साम्राज्य ||४२|| अवघे टकमका पाहती | नाका पदर लाविती | एकमेकां सांगती | हें चिंचवणे खाऊ नका ||४३|| मग जानकीराम म्हणाला | साधूस वितव ना दिला | त्याचा हा प्रत्यय आला | धन्य धन्य हा गजानन ||४४|| मग तात्काळ उठून वेगेंसी | आला बंकटलाल सदनासी | हकीकत बंकटलालासी | सर्व केली निवेदन ||४५||